Utrzymanie ruchu zorientowane na niezawodność (RCM – ang. Reliability Centered Maintenance) jest metodą polegającą na identyfikacji działań, których celem jest utrzymanie sprawności eksploatacyjnej urządzeń i maszyn. Szczególne znaczenie dla wykorzystania RCM mają początkowe warunki użytkowania, stan techniczny parku maszynowego, przebieg procesów oraz jakość wyrobu.

Siedem pytań sformułowanych przez International Society of Automotive Engineers w 1999 roku określa specyfikę RCM, którą można opisać jako algorytm postępowania:

Jakie funkcje spełnia obiekt oraz standardy osiągów im odpowiadają w bieżącej produkcji? (np.: wydajność, jakość, koszt eksploatacji)
W jaki sposób obiekt może stać się zawodny w swojej funkcji (jak powstają uszkodzenia)?
Jaka może być przyczyna każdego z uszkodzeń funkcjonalnych?
Jakie mogą być skutki każdego z tych uszkodzeń?
Jakie znaczenie ma każdy ze skutków uszkodzeń?
Jakie działania pozwolą na przewidzenie lub zapobiegnięcie każdemu z uszkodzeń?
Co należy wykonać, jeśli nie da się znaleźć odpowiedniego proaktywnego działania?